DME: inclusief management voor iedereen!

Jeugdwerkloosheid is een groeiende bezorgdheid in de hele Europese Unie en verdient het om hoog op de politieke, sociale en economische agenda te staan. Onze samenleving moet investeren in inclusieve werkgelegenheid voor iedereen, ook en vooral voor de meest kwetsbare groepen zoals: vroegtijdige schoolverlaters en jongeren met een laag opleidingsniveau of lichamelijke / verstandelijke beperkingen. Een gemeenschappelijke geografische of transnationale aanpak is vereist om deze economische en sociale uitdagingen aan te pakken. Diversiteitsmanagement propageert een inclusief ‘human resources management’, met bijzondere aandacht voor de relatie werkgever-werknemer.
  

DYSVET (source: )

Specifieke project doelen zijn:

Doelgroep:

werkgevers, MBO docenten, HR personeel, werknemers, leerlingen

Gerelateerde documenten:

De bijlagen zijn modules, die zijn gestructureerd in het project DYSVET en bestemd zijn voor werkgevers en HR-professionals voor de begrijpen die behoeften hebben aan een specifieke aanpak om om te gaan met dyslexie.

E- books www.dysvet.eu, module 5-9:


  

Tools: “MEDIALAND” (source: )

MEDIALAND is een oefening met een tweeledig doel. De oefening geeft inzicht in de eigen kennis omtrent handicaps en de vooroordelen. Daarnaast stimuleert de oefening na te denken over het creëren van specifieke "op maat" banen voor werknemers met een handicap. JKVG gebruikt deze oefening tijdens de trainingen voor professionals, zoals medewerkers van de VDAB en de dienst voor arbeidsbemiddeling van Vlaanderen.

Stel je een mediabedrijf, een televisieomroep (bijv BBC) voor. Dit bedrijf heeft een banenaanbod: een journalist, een make-up artist, een technicus, een vertaler ... De training deelnemers krijgen een lijst van de beschikbare banen en een lijst met werkzoekenden, waarover weinig bekend is alleen dat ze over de benodigde competenties / vaardigheden beschikken en ze een specifieke handicap hebben. Er is een kandidaat met MS (Multiple Sclerose), een kandidaat met een hersenbeschadiging, een slechthorende werkzoekende, een psychotische kandidaat en ga zo maar door ...

De training deelnemers worden verdeeld in kleine groepen en hen wordt gevraagd om een "ideale" match te maken. In andere woorden, ze moeten aangeven welke aanvragers (met hun specifieke handicap of ziekte), het meest geschikt zijn voor de aangeboden banen. De baanprofielen zijn beschikbaar, maar de deelnemers wordt niet toegestaan om eventuele vragen over de handicaps / ziekten te stellen.

De meeste van de tijd is er een hoop gekreun en gezucht tijdens de oefening. Het lukt de deelnemers vrij snel om een voorstelling te maken van de beschikbare banen ... maar om een correct beeld te krijgen van de handicaps lijkt een stuk moeilijker te zijn. Mensen worden geconfronteerd met hun beperkte kennis van handicaps en ziektes. Wat is MS precies? De situatie van mensen met MS, verslechtert heel snel, nietwaar? Hersenbeschadiging? Dat betekent dat je mentaal beschadigd bent? Of niet?

Deelnemers aan de training hebben bijna altijd dezelfde conclusie. Hun kennis van een min of meer "gewone" handicap is ontoereikend. Ze hebben de neiging om snel te generaliseren en vrijwel altijd uit te gaan van het "worst case scenario". Bijgevolg vacatures snel afnemen. Het is altijd verbazingwekkend hoe veel van de professionals raken in de "val" van de job-profiel. Iemand met een specifieke handicap zou 90% van een baan kunnen uitvoeren, maar als de groep zich uitsluitend richt op problematisch deeltaken, dan is het resultaat vaak dat de training volledig vastloopt. "Oh nee, het zal niet werken met die kandidaat!"

Je kunt niet helemaal geen rekening houden met een handicap, want het is immers zo dat als het niet zou resulteren in enige vorm van beperking, het niet een handicap zou zijn. Echter, veel van de handicap gerelateerde problemen worden opgelost door aanpassing van functieprofielen, flexibele en innovatieve arbeidsorganisaties, de aanpassing van de arbeidsomstandigheden etc. Dit alles maakt een geoptimaliseerde dag-tot-dag prestatie van een baan mogelijk. En natuurlijk zijn er maatregelen van de overheid om het verlies van productiviteit te compenseren en het (deels) vergoeden voor (dure) werkplek aanpassingen indien nodig.

Medialand geeft de deelnemers de gelegenheid om te ervaren dat ze te veel op het "probleem" gericht zijn, terwijl ze zich moeten richten op positieve oplossingen. Wegens gebrek aan kennis en een eendimensionale probleemgerichte aanpak, gaat het zicht van het grotere geheel verloren. De Medialand-ervaring kan de start van een toekomst zijn, anders of beter en zeker v.w.b. een meer positieve benadering van de werving en de tewerkstelling van personen met een handicap.

Het DME project wordt medegefinancierd door het Erasmus + programma van de Europese Unie. Dit project werd gefinancierd met de steun van de Europese Commissie. Deze publicatie geeft de mening weer van de auteur en de Commissie kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor het gebruik van de informatie, die her wordt weergegeven.
logo Erasmus+